ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΙΑΠΩΝΙΑ | ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2025

Αναχωρήσεις: 15/08

Διάρκεια: 12 ΗΜΕΡΕΣ

ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΙΑΠΩΝΙΑ

 Τόκυο, Νίκκο, Καμακούρα, Φούτζι, Χακόνε, Λίμνη Άσι,

Κιότο, Νάρα, Χιροσίμα, Οσάκα

 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2025

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Σύμβολο της χώρας τα “Τόρι“, το διακριτικό στοιχείο του σιντοϊσμού που περισσότερο από θρησκεία πρέπει μάλλον να θεωρηθεί ως ένας κώδικας ηθικών κανόνων. Ο δράκοντας, πέρα από το γεγονός ότι είναι το πιο τυχερό ζώδιο, θεωρείται ο θεός του νερού και το κυριότερο σύμβολο της ιαπωνικής μυθολογίας. Οι “γκέισες” που από την τρυφερή ηλικία των δέκα ετών διδάσκονται πώς να κρατούν συντροφιά στους θαμώνες των “σπιτιών του τσαγιού”, αντιπροσωπεύουν το ιδανικό της καλλιεργημένης γυναίκας, με λεπτούς τρόπους και ακαταμάχητη γοητεία. Η ίδια η χώρα θα σας εντυπωσιάσει για τις φυσικές ομορφιές και τις υπερμοντέρνες πόλεις της. Οι Ιάπωνες θα σας εκπλήξουν με την αγάπη τους για την τάξη και την πειθαρχία.

Ένα ταξίδι πραγματικά μαγικό σε μια χώρα που σίγουρα αξίζει να την γνωρίσετε από κοντά ακολουθώντας το καλύτερο πρόγραμμα της ελληνικής αγοράς!

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ

• Τέλειες πτήσεις – αναχώρηση για Τόκυο και επιστροφή από Οσάκα, χωρίς πισωγυρίσματα
  Αεροπορικά εισιτήρια οικονομικής θέσης μέσω ενδιάμεσου σταθμού με Etihad Airways
• Εξαιρετικά Ξενοδοχεία 4* και 5*
• Ημιδιατροφή καθημερινά
• Τέσσερις (4) διανυκτερεύσεις στο ακριβό Τόκυο με πλήρεις ξεναγήσεις και περίπατους στα πάρκα και στους εμπορικούς δρόμους της Γκίνζα
• Επίσκεψη στη ψαραγορά “Τσουκίτζι “
• Ολοήμερες εκδρομές στο Νίκκο και την Καμακούρα
• Εκδρομή στο Φούτζι, το απόλυτο σύμβολο της Ιαπωνίας, το Χακόνε και μίνι Κρουαζιέρα στη Λίμνη Άσι
• Δύο (2) διανυκτερεύσεις στο παραδοσιακό Κιότο
• Ξενάγηση στο Κιότο και “Τελετή του τσαγιού” αποκλειστικά στο πρόγραμμά μας
• Βόλτα στην περιοχή Γκιόν, την παραδοσιακή συνοικία των Γκεϊσών
• Ολοήμερη εκδρομή στη Νάρα
• Δύο (2) παραδοσιακά τυπικά γεύματα, “Τεμπούρα” και “Σουκιγιάκι”
• Επίσκεψη στην μαρτυρική Χιροσίμα και στο ιερό νησί της Mιγιαζίμα
• Τρείς (3) διανυκτερεύσεις στην ακριβή Οσάκα
• Ξενάγηση στην Οσάκα, 2η μεγαλύτερη πόλη της Ιαπωνίας, η οποία αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα όλων των οικονομικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της χώρας
• Τρεις (3) διαδρομές με τρένα-βολίδα
• Έμπειρος Αρχηγός-Συνοδός, γνώστης της ιαπωνικής κουλτούρας

Εσείς το ξέρατε;

Στον κόσμο μιας γκέισας 

Οι γκέισες αποτελούν ένα σημαντικότατο κομμάτι της κοινωνικής ζωής της Ιαπωνίας και της παράδοσής της, που ακόμη κι αν έχει πια φθαρεί, κρύβει μια ιδιότυπη γοητεία.

Η παράδοση αυτή γεννήθηκε το 16ο με 17ο αιώνα. Οι okiya (οίκοι των γκεισών) αγόραζαν κορίτσια από φτωχές οικογένειες και άρχιζαν από την παιδική ακόμη ηλικία την εκπαίδευσή τους.

Στο πρώτο στάδιο (shikomi) τα κορίτσια δούλευαν σκληρά ως υπηρέτριες στην okiya και παράλληλα παρακολουθούσαν μαθήματα χορού.

Στο δεύτερο στάδιο (minarai) άρχιζε η βασική εκπαίδευσή τους και στο τρίτο (maiko) μάθαιναν καλλιγραφία, την τέχνη της ανθοδεσίας, την ιεροτελεστία σερβιρίσματος του τσαγιού και του σάκε, να παίζουν σαμισέν, ένα είδος τρίχορδης κιθάρας και να συμμετέχουν σε λογοτεχνικές και πολιτικές συζητήσεις.

Οι κινήσεις μιας γκέισας έπρεπε να είναι αρμονικές και ανάλαφρες ώστε να θυμίζουν αδιόρατα κάποια μορφή χορογραφίας, ακόμη κι όταν βάδιζαν, γονάτιζαν για να καθίσουν στα μαξιλάρια ή αποχωρούσαν από την αίθουσα.

Οι περισσότερες κοπέλες στο στάδιο αυτό άλλαζαν το όνομά τους και επέλεγαν κάποιο πιο ποιητικό, όπως “Νέο Φεγγάρι”, “Λαμπερό Φύλλο” κ.ά.

Το τρίτο στάδιο εκπαίδευσης ήταν και το πλέον χρονοβόρο, καθώς διαρκούσε από έξι μήνες έως πέντε χρόνια.

Η ονομασία “γκέισα” προέρχεται από τις λέξεις gei και sha που σημαίνουν αντίστοιχα “τέχνη” και “άτομα”. Και πραγματικά, η γκέισα όφειλε να ενσαρκώνει ένα ζωντανό έργο τέχνης – η εμφάνισή της ήταν εξαιρετικά εντυπωσιακή και δραματική, με βαμμένο λευκό πρόσωπο, ξυρισμένα και ζωγραφισμένα φρύδια, κόκκινα χείλη, πολύχρωμα βαριά κιμονό από μετάξι με τη χαρακτηριστική ζώνη όμπι (η οποία είχε μήκος τέσσερα με πέντε μέτρα και απαιτούσε περίτεχνο δέσιμο), κοσμήματα, βεντάλιες και ψηλά ξύλινα παπούτσια. Το χτένισμα μιας γκέισας ήταν τόσο περίπλοκο, με χτενάκια και κοσμήματα, που οι κοπέλες μάθαιναν να κοιμούνται ακουμπώντας το λαιμό τους σε μικρά ξύλινα στηρίγματα, για να μην το χαλάσουν. Μια αψεγάδιαστη κούκλα, λοιπόν, που ρόλος της ήταν να συνοδεύει και να ψυχαγωγεί τους άντρες της ιαπωνικής ελίτ σε δεξιώσεις, περιπάτους, θεατρικές παραστάσεις, τελετουργίες τσαγιού και επαγγελματικές συναντήσεις.

O ρόλος αυτός απέφερε μεγάλη φήμη και συχνά δύναμη στις ικανότερες γκέισες, ωστόσο είχε τίμημα βαρύ και απαιτούσε μεγάλες θυσίες. Κάθε κοπέλα είχε τον danna της, δηλαδή τον πάτρωνά της, ο οποίος συχνά ήταν παντρεμένος και αποτελούσε αξιοσέβαστο μέλος της κοινωνίας, όμως οι σχέσεις τους δεν ήταν ερωτικές.

Εκείνος αναλάμβανε τα έξοδα της εκπαίδευσης και συντήρησής της και εκείνη τον συνόδευε στις επαγγελματικές υποχρεώσεις και στις συναναστροφές του. Μια γκέισα έπρεπε να ξεχάσει ότι είναι γυναίκα με αισθήματα, να στραγγαλίσει τις επιθυμίες της και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στα καθήκοντά της – εξάλλου, το καλό όνομα μιας γκέισας ήταν το παν για τη διατήρησή της στην κορυφή. Η σύναψη ενός ερωτικού δεσμού με τον πάτρωνά της ή κάποιον άλλον άντρα ήταν σπάνια και προϋπέθετε απόλυτη εχεμύθεια και διακριτικότητα.

Ουσιαστικά, η γκέισα έπρεπε να προσφέρει ενδιαφέρον στις δραστηριότητες του πάτρωνά της και μια ψευδαίσθηση ερωτισμού, η οποία όμως απαγορευόταν να γίνει πράξη.

Τα πράγματα άλλαξαν κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο – μετά την ήττα του Άξονα και την έλευση των αμερικανικών στρατευμάτων στην Ιαπωνία, οι okiya οδηγήθηκαν στο μαρασμό. Πολλές ιερόδουλες παρουσιάζονταν ως γκέισες, πουλώντας στους στρατιώτες μια εξωτική αίσθηση ερωτισμού και  δημιουργώντας έτσι μια λανθασμένη εικόνα, η οποία μεταφέρθηκε στη Δύση. Ένα έμπειρο μάτι θα μπορούσε βέβαια να ξεχωρίσει μια ιερόδουλη από μια γκέισα, καθώς η πρώτη έδενε τη ζώνη όμπι της μπροστά, για να τη λύνει και να τη δένει εύκολα και γρήγορα, ενώ η δεύτερη πίσω στη μέση της. Στη σημερινή εποχή, οι γκέισες τείνουν να εξαφανιστούν τελείως. Ελάχιστες έχουν μείνει να ασκούν το επάγγελμα αυτό, κυρίως στο Κιότο και στο Τόκυο και απευθύνονται συνήθως σε λίγους και εκλεκτούς πελάτες από την ιαπωνική ελίτ.

Ο αριθμός τους υπολογίζεται γύρω στις χίλιες, ενώ το 1928 ανερχόταν στις ογδόντα χιλιάδες. Οι περισσότεροι νέοι επιχειρηματίες, αν αποφασίσουν να πληρώσουν για γυναικεία συντροφιά, θα προτιμήσουν πλέον escort girls, που παρέχουν και ερωτικές υπηρεσίες. Το ενδιαφέρον πλέον για τις φιγούρες αυτές υπάρχει μόνο μέσα στο πλαίσιο της προσπάθειας για τη διατήρηση της παράδοσης. Μιας διαφορετικής φιλοσοφίας, που χάνεται αργά αλλά σταθερά στον χρόνο.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Ημέρα 1η:  Αθήνα – Τόκυο

Αναχώρηση μέσω ενδιάμεσου σταθμού για το Τόκυο, την λαμπερή πρωτεύουσα της “Χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου”. Μια αστραφτερή μεγαλούπολη, που από ένα ασήμαντο χωριό του 19ου αιώνα με την ονομασία Έντο, κατάφερε να εξελιχθεί σε μια πόλη-πρότυπο, όχι μόνο για τα ασιατικά αλλά και για τα παγκόσμια δεδομένα. Μια μεταμοντέρνα και ταυτοχρόνως παραδοσιακή πόλη, όπου ανάμεσα στα εντυπωσιακά ατσάλινα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα καταφέρνουν ακόμα να διατηρηθούν γωνιές που αποπνέουν κάτι από τον ρομαντισμό, το μυστήριο και την αυστηρή παράδοση της ιδιαίτερης αυτής χώρας.

Ημέρα 2η: Τόκυο

Άφιξη στον γιγαντιαίο μητροπολιτικό κολοσσό, το Τόκυο. Η πρώτη αίσθηση του επιβάτη που προσγειώνεται στο διεθνές αεροδρόμιο του Τόκυο, είναι ακριβώς η ίδια που θα τον συνοδεύει σε ολόκληρο το ταξίδι: αυτή η περίεργη αίσθηση της απόλυτης τάξης, ηρεμίας και καθαριότητας που επικρατεί παντού, γεγονός πρωτοφανές για ένα από τα πλέον πολυσύχναστα αεροδρόμια του κόσμου και της διακριτικής ευγένειας των κυβερνητικών υπαλλήλων, που διεκπεραιώνουν ταχύτατα τις διαδικασίες εισόδου στην χώρα, έχοντας στη διάθεσή τους τα πιο εξελιγμένα τεχνολογικά ηλεκτρονικά μηχανήματα για τα οποία η Ιαπωνία είναι παγκοσμίως γνωστή. Η διαδρομή μέχρι το ξενοδοχείο εντυπωσιάζει με την άριστη ποιότητα του οδοστρώματος και την απόλυτη τάξη στην ροή της κυκλοφορίας των τελευταίων μοντέλων των αυτοκινήτων. Στη συνέχεια διατρέχοντας τους εμπορικούς δρόμους της Γκίνζα, τις ακριβότερες εμπορικές αρτηρίες του κόσμου, πλημμυρισμένες με μπουτίκ υψηλής ραπτικής και ατμοσφαιρικά καφέ, ερχόμαστε σε επαφή με τον άκρατο καταναλωτισμό, αλλά και την αγάπη για κάθε τι λιτό και απέριττο που χαρακτηρίζει τον Ιαπωνικό λαό. Αργότερα θα κατευθυνθούμε στην περιοχή του “Σιντζούκου”. Πρόκειται για την πιο ζωηρή συνοικία με τους φωτισμένους ουρανοξύστες της πόλης. Η ανοικοδόμησή της ξεκίνησε την δεκαετία του 1970 και σήμερα είναι μια πυκνοκατοικημένη εμπορική και επιχειρηματική περιοχή, πνιγμένη στα μπαρ και τα καφέ, με φωτισμένους με νέον δρόμους, φοβερή φασαρία, έξαλλες νεανικές εμφανίσεις και αποτελεί το πιο ενδεδειγμένο σημείο για την γνωριμία του επισκέπτη με την νυχτερινή ζωή του Τόκυο. Δείπνο σε τοπικό εστιατόριο και διανυκτέρευση.

Ημέρα 3η: Τόκυο  (Ξενάγηση)

Το Τόκυο αποτελείται από μια συστάδα αστικών πυρήνων, που η ένωσή τους από τα τέλη του 19ου αιώνα δημιούργησε σταδιακά έναν κολοσσιαίο γίγαντα, με πληθυσμό που σήμερα ξεπερνάει τα τριάντα εκατομμύρια κατοίκους! Παρ’ όλα αυτά η πόλη φαίνεται συμπαγής και ο προσανατολισμός δεν είναι και τόσο δύσκολη υπόθεση.Η ξενάγηση μας θα ξεκινήσει από το αυτοκρατορικό παλάτι με τους χαρακτηριστικούς ιαπωνικούς κήπους. Δεν είναι μόνον η επίσημη κατοικία των Γιαπωνέζων αυτοκρατόρων, αλλά και ο μεγαλύτερος πνεύμονας πρασίνου της πόλης. Η θέα των ουρανοξυστών του κεντρικού Τόκυο από τους κήπους των ανακτόρων κόβει κυριολεκτικά την ανάσα. Ακολουθεί επίσκεψη σε μια από τις γνωστές ψαραγορές στο Τόκυο την Tsukiji fish market , όπου θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε αυθεντικές γεύσεις.

Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε στον λιτό Σιντοϊστικό Ναό “Μειτζί Τζεγκού”, αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Μεϊτζί και στην σύζυγό του Shōken, ο οποίος στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, με μια γενναία πράξη παλινόρθωσης του κεντρικού διοικητικού συστήματος, μετέτρεψε την Ιαπωνία από ένα παρακμιακό φεουδαρχικό έθνος, σε παγκόσμια πρωτοπόρα δύναμη. Οι εργασίες κατασκευής του ναού ξεκίνησαν το 1915 και ολοκληρώθηκαν το 1921, ενώ ο περιβάλλων χώρος διαμορφώθηκε στην σημερινή του μορφή το 1926. Το όλο συγκρότημα αποτελεί μια πολύ καλή ευκαιρία για εισαγωγή στις βαθύτερες πτυχές της ιδιότυπης θρησκείας της Ιαπωνίας, τον Σιντοϊσμό. Συνεχίζουμε για τη Shibuya για να διασχίσουμε ένα σταυροδρόμι από τα πλέον πολυσύχναστα παγκοσμίως, όπου περισσότερο από τρεις χιλιάδες άνθρωποι κινούνται συγχρόνως προς όλες τις κατευθύνσεις με τον δικό τους μοναδικό, ιαπωνικό τρόπο!  Η διάσημη περιοχή Omotesando με τα υπερσύγχρονα κτήρια υψηλής αισθητικής και η γειτονική Harajuku με εμφανή μποέμ στοιχεία και έντονη νεανική διάθεση, θα μας αποκαλύψουν κι άλλες άγνωστες “γωνιές” της πόλης. Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 4η: Τόκυο, Ολοήμερη εκδρομή στο Νίκκο

Με 103 υπέρλαμπρα οικοδομήματα, μεταξύ των οποίων δύο Σιντοϊστικοί βωμοί (Tôshôgû και Futarasan-jinja) και ένα Βουδιστικό τέμπλο (Rinnô-ji) στα περίχωρα μιας μικρής πόλης 17.000 κατοίκων, 159 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Τόκυο, μέσα σε ένα ειδυλλιακό τοπίο που έχει χαρακτηρισθεί ως Εθνικός Δρυμός ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, το Νίκκο είναι – όπως ισχυρίζονται οι Ιάπωνες – “ολόκληρη η Ιαπωνία”.

Το συγκρότημα, κατασκευασμένο τον 8ο αιώνα από τον Βουδιστή ιερέα Shodo και με την

UNESCO να το έχει περιλάβει στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς (1999), αποτελεί τον χώρο ανάπαυσης της μεγαλύτερης προσωπικότητας που γέννησε η Ιαπωνία, του Τοκουγκάβα Ιεασού και ταυτοχρόνως δηλώνει την αγάπη της δυναστείας Τοκουγκάβα για την θρησκεία και την καλλιτεχνία.

Η ξενάγησή μας στους λατρευτικούς χώρους του Νίκκο θα μας αποκαλύψει την διακοσμητική υπερβολή των ναών που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την λιτή εμφάνιση των παραδοσιακών κτιρίων της Ιαπωνίας, θα μας μυήσει στις κρυφές σελίδες της ιστορίας της πιο διάσημης δυναστείας της χώρας και θα μας προσφέρει στιγμές γαλήνης και ηρεμίας μέσα σε ένα τοπίο ιδιαίτερης φυσικής ομορφιάς. Ξεκινώντας από την κόκκινη τοξωτή γέφυρα Shink-yo, πάνω στον ποταμό Daiya και περιδιαβαίνοντας τα υπέροχα διακοσμημένα ιερά κτίρια με ανάγλυφες παραστάσεις, απεικονίσεις ζώων και πουλιών, ερχόμαστε σε επαφή με τις πιο χρυσές σελίδες της ιστορίας της Ιαπωνίας. Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς την ορεινή λίμνη Τσουτζέντζι, απολαμβάνοντας το υπέροχο τοπίο που την περιβάλλει. Τέλος, μετά τη στάση για φωτογράφιση του ορμητικού καταρράκτη Κέγκον, που η υδατόπτωση του αγγίζει τα 97 μέτρα, θα αναχωρήσουμε για το Τόκυο, όπου θα φθάσουμε αργά το απόγευμα. Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 5η: Τόκυο, Ολοήμερη εκδρομή Καμακούρα

Σήμερα μας περιμένει μία ολοήμερη εκδρομή με τρένο στην πανέμορφη παραθαλάσσια μεσαιωνική πόλη Καμακούρα, μία από τις ομορφότερες της Ιαπωνίας. Το σογκουνάτο της Καμακούρα (1185-1333) με ιδρυτή τον Γιοριτόμο, αρχηγό της φατρίας Μιναμότο, είχε αποκτήσει μεγάλη εξουσία και ήταν ένα από τα πιο ισχυρά κατά τους ταραγμένους μεσαιωνικούς χρόνους. Αποφασίστηκε η νέα πρωτεύουσα να μεταφερθεί εδώ και έτσι η μέχρι πρότινος ασήμαντη μικρή πόλη γνώρισε μια περίοδο αίγλης και μεγαλοπρέπειας. Απόδειξη, το μεγαλύτερο μπρούτζινο υπαίθριο άγαλμα του Αμίντα Βούδα (Κοτόκου ιν) του 13ου αιώνα, ύψους 13,35 μέτρων. Αυτό είναι και το πρώτο αξιοθέατο στο οποίο θα μας οδηγήσουν τα βήματά μας. Η περιπατητική μας ξενάγηση θα συνεχισθεί στον Τσουρουγκαόκα Χατσιμάνγκου με τα χιλιάδες αφιερωματικά φαναράκια και τα πολύχρωμα αγαλματίδια της αγαπημένης θεότητας Τζίτζο, έναν από τους ωραιότερους ναούς του Σίντο και το σημαντικότερο ιερό της Καμακούρα, ενώ το επόμενο τέμπλο Χάσε Ντέρα που θα επισκεφθούμε, αφιερωμένο στην λατρεμένη θεά του Ελέους Κάνον, κρίνεται ως ο λατρευτικός χώρος με την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα πιστών στην Ιαπωνία. Τέλος, η βόλτα μας στον γραφικό εμπορικό πεζόδρομο Κομάτσι-Ντόρι με τα ξύλινα σπίτια, τα γραφικά καταστήματα και τα παραδοσιακά εστιατόρια, αποκαλύπτει την πλούσια σε παραδοσιακά προϊόντα αγορά της πολύ ενδιαφέρουσας αυτής ιστορικής πόλης. Επιστροφή στο Τόκυο, Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 6η: Τόκυο – Φούτζι – Χακόνε, Κρουαζιέρα στην Λίμνη Άσι – Κιότο (Τρένο-βολίδα)

“Ποτέ μην πεις ωραίο, αν δεν δεις πρώτα το Φούτζι” μας λέει ένα αρχαίο ιαπωνικό γνωμικό και μέσα από αυτήν την πρόταση δηλώνεται η παράλληλη πορεία του Έθνους με τον μνημειώδη ηφαιστειακό συμμετρικό κώνο του Φούτζι. Δεσπόζει στα 3.776 μέτρα και “κοιμάται” από το 1707, όταν έγινε η τελευταία έκρηξη. Είναι το απόλυτο σύμβολο της Ιαπωνίας, λατρεύεται ως θεός και έχει αποτελέσει πόλο έλξης τόσο για τους πιστούς, όσο και για τους τουρίστες.

Αν και μερίδα γεωλόγων ανησυχεί για την δραστηριότητά του, φοβούμενοι για μια νέα έκρηξη, το όρος Φούτζι γοητεύει με μοναδικό τρόπο μέχρι και σήμερα. Τις ηλιόλουστες μέρες η θέα από το Χακόνε, σε ύψος 2300 μέτρων, είναι μαγευτική. Στην σημερινή εκδρομή, η προσέγγισή μας στον 5ο σταθμό θα μας βοηθήσει να απολαύσουμε τον όγκο και το μεγαλείο του χιονοσκέπαστου Φούτζι και να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους έχουν γραφτεί τόσα ποιήματα και έχουν ζωγραφισθεί τόσοι πίνακες με το θέμα αυτό. Το Φούτζι είναι μέρος ενός τεράστιου, οργανωμένου Εθνικού πάρκου, του Ίζου-Φούτζι-Χακόνε, το οποίο περιλαμβάνει πέντε ορεινές λίμνες απίστευτης καθαρότητας, πολλά θεραπευτικά συγκροτήματα και πολυτελείς ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, ενώ λόγω της εγγύτητας με το Τόκυο, αποτελεί για τους κατοίκους της πρωτεύουσας το κοντινότερο σημείο απόδρασης για καθημερινές εξορμήσεις. Μία μικρή Κρουαζιέρα στην καταγάλανη λίμνη Άσι με θέα την οροσειρά των κεντρικών Άλπεων θα κλείσει με ονειρικό τρόπο την ημέρα μας. Αμέσως μετά μεταβαίνουμε στον σιδηροδρομικό σταθμό, απ΄ όπου θα επιβιβαστούμε στο τρένο-βολίδα για το Κιότο, που βρίσκεται στο νησί Χονσού. Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 7η: Κιότο (Ξενάγηση)

Το Κιότο είναι η πιο ιστορική και ταυτοχρόνως η πλέον φινετσάτη πόλη της Ιαπωνίας. Ένα ταξίδι στο Κιότο ισοδυναμεί με μια περιήγηση σε 11 αιώνες ιαπωνικής ιστορίας. Είναι η “πραγματική πρωτεύουσα” αυτής της παράξενης χώρας. Εδώ έχουν γεννηθεί οι παραδόσεις, η θρησκεία, η αισθητική, η τέχνη. Το ολάνθιστο Κιότο των κερασιών και των εκλεπτυσμένων κήπων διατηρεί αναλλοίωτο το χρώμα του και την αυθεντικότητά του, αρνούμενο να συνθηκολογήσει με το μέλλον. Αν κάποιος θέλει να γνωρίσει την αληθινή καρδιά της Ιαπωνίας, πρέπει οπωσδήποτε να βρεθεί στο Κιότο. Από το 794 υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα του Ιαπωνικού Έθνους με το όνομα Heiankyō. Αργότερα μετονομάστηκε σε Κιότο, που σημαίνει “Πρώτη Πόλη” και παρέμεινε πρωτεύουσα της Ιαπωνίας μέχρι το 1868. Ωστόσο δεν έχασε ποτέ τα σκήπτρα του στην συνείδηση των Ιαπώνων, ως το κέντρο της ψυχοσύνθεσης τους. Είναι τόσο όμορφο, ώστε στον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο οι συμμαχικές δυνάμεις δεν το έπληξαν με βομβαρδισμούς, αναγνωρίζοντας την πολιτιστική του αξία. Στην πόλη είναι συγκεντρωμένο ένα τεράστιο πλήθος θησαυρών και υπολογίζεται ότι πάνω από το 20% των έργων τέχνης όλης της Ιαπωνίας βρίσκονται στο Κιότο.

Μία πόλη με περισσότερους από 1.700 Βουδιστικούς ναούς και περισσότερα από 300 Σιντοϊστικά ιερά. Εδώ ο επισκέπτης κατανοεί πως οι γκέισες, το κιμονό, οι σαμουράι και οι παλαιστές σούμο δεν ανήκουν στο παρελθόν. Η ολοήμερη ξενάγησή μας θα ξεκινήσει με το θαυμάσιο Δάσος των Μπαμπού. Ο πορτοκαλόχρους ναός Χέιαν (1895), αφιερωμένος στους αυτοκράτορες Kammu (737-806) και Komei (1831-1867) είναι ο επόμενος σταθμός μας, ενώ το ιερό Σανζουσαντζέντο (1164) με τα 1.001 αγάλματα της θεάς του Ελέους Κάνον, θα μας εντυπωσιάσει με το μέγεθός του. Ακολουθεί το ανυπέρβλητο Χρυσό Περίπτερο, το διασημότερο αξιοθέατο στα βόρεια προάστια της πόλης, που υπήρξε η θερινή βίλα του σογκούν Ashikaga Yoshimitsu και που μετατράπηκε σε ιερό Zen μετά τον θάνατό του, το 1408. Θα συνεχίσουμε για τον σιντοιστικό ναό Fushimi Inari αφιερωμένο στην ομώνυμη θεότητα του ριζιού, με τα δαιδαλώδη περίκλειστα μονοπάτια καλυμμένα εξ ολοκλήρου από κορμούς δέντρων. Το απόγευμα με τον αρχηγό σας μπορείτε να επισκεφθείτε το μεταμοντέρνο κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού ή να περπατήσετε στο “Μονοπάτι του Φιλοσόφου“, το οποίο θα σας αποκαλύψει το Κιότο του περιθωρίου, έξω από τις τουριστικές πεπατημένες. Για το βράδυ, ένα πέρασμα από την περιοχή Γκιόν, την παραδοσιακή συνοικία των Γκεϊσών και σήμερα κέντρο της νυχτερινής ζωής, είναι ο καλύτερος τρόπος για να κλείσει η γνωριμία μας με την αρχοντική πόλη. Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 8η:  Κιότο – Νάρα – Οσάκα

Η Νάρα, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας στην περιφέρεια Κανζάι, είναι σήμερα μία μικρή, γραφική και ήσυχη πόλη με μεγάλο και δυναμικό παρελθόν. Αν και υπήρξε πρωτεύουσα για πολύ λίγο (710-784) με το όνομα Χέιτζο, η βουδιστική παρουσία και η ισχύς των μοναχών θεωρήθηκαν μεγάλες απειλές και ανάγκασαν την κυβέρνηση να μεταφέρει το 784 την πρωτεύουσα στην Ναγκαόκα. Στο έδαφός της όμως παρέμειναν μερικά από τα πιο εντυπωσιακά Βουδιστικά ιερά που θα γνωρίσουμε σήμερα στην ξενάγησή μας.  Αυτό που αντιλαμβάνεται κανείς, βγαίνοντας από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, είναι πως η σύγχρονη Νάρα δεν υστερεί σε τίποτα από τις υπόλοιπες Ιαπωνικές επαρχιακές πόλεις. Καλοσχεδιασμένοι δρόμοι, όμορφα μικρά καταστήματα, ατμοσφαιρικά εστιατόρια και μοντέρνα ντυμένοι κάτοικοι, που τρέχουν βιαστικοί στη δουλειά τους, είναι οι πρώτες εικόνες που εισπράττει ο επισκέπτης. Λίγα μόλις βήματα πιο πέρα και ξαφνικά μπροστά απλώνεται ένα αχανές πάρκο. Είναι το ομώνυμο πάρκο της πόλης, που έλαβε την σημερινή του μορφή το 1880. Και όσο προχωράς το τοπίο γεμίζει ελάφια. Τόσο εξοικειωμένα με την ανθρώπινη παρουσία, που παίζεις μαζί τους, τα ταΐζεις και φωτογραφίζεσαι. Περισσότερα από χίλια διακόσια ελάφια κυκλοφορούν ελεύθερα στο Πάρκο της Νάρα. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ένας από τους τέσσερις θεούς του ναού Κάσουγκα, ο Takenomikazuchi-no-mikoto εμφανίστηκε πάνω σε ένα λευκό ελάφι για να προστατέψει την πόλη από λιμό και από τότε τα ελάφια έγιναν οι αγγελιοφόροι των θεών. Μέχρι το 1637 η τιμωρία για τον φόνο ελαφιού ήταν η θανατική ποινή. Σήμερα τα ελάφια θεωρούνται Εθνικοί θησαυροί.

Η επίσκεψη των ιστορικών μνημείων θα ξεκινήσει από τον ναό Τοντάι-τζι, που φιλοξενεί το πελώριο χάλκινο άγαλμα του Νταϊμπούτσου (Μεγάλος Βούδας), ύψους 16 μέτρων. Ο ναός αυτός, που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει “Μεγάλο Ανατολικό Ιερό”, κατασκευάσθηκε το 752 ως το διοικητικό κέντρο όλων των βουδιστικών τέμπλων της περιφέρειας Νάρα. Ακολουθεί επίσκεψη στο Σιντοϊστικό ιερό Κάσουγκα Τάισα, αγαπημένο βωμό της πανίσχυρης οικογένειας Φουτζιουάρα, που κυβερνούσε την περιοχή κατά τις περιόδους Νάρα και Χεϊάν. Ο ναός βρίθει από αφιερωματικά μπρούτζινα φαναράκια, που όταν φωτίζονται το βράδυ, προσδίδουν στο τοπίο μια εξωκόσμια εικόνα. Με ένα περίπατο στην Ναραμάτσι, πρώην γειτονιά των εμπόρων με τα παραδοσιακά ξύλινα σπίτια και τους μικρούς βραχόκηπους κλείνουμε την επίσκεψή μας στην γοητευτική Νάρα. Στη συνέχεια αναχωρούμε και καταλήγουμε στον “Οικονομικό Δράκο της Ιαπωνίας”, την Οσάκα, την δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 9η: Οσάκα

Η σημερινή μας ξενάγηση θα μας φέρει σε επαφή με ένα από τα σημαντικότερα κατασκευαστικά και εμπορικά λιμάνια του κόσμου: την Οσάκα. Εάν το Τόκυο θεωρείται το πνευματικό και πολιτιστικό κέντρο της χώρας, η Οσάκα αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα όλων των οικονομικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της χώρας. Κτισμένη στο δέλτα του ποταμού Γιόντο, με ένα από τα πλέον σύγχρονα και πολυσύχναστα αεροδρόμια του κόσμου, αποτελεί την δεύτερη, σε αριθμό επισκεπτών, πύλη εισόδου στην χώρα. Η επίσημη μετάφραση της ονομασίας Οσάκα είναι “Μεγάλος Λόφος”. Η ιστορία της πόλης ανάγεται στην περίοδο Κοφούν (250-538 μ.Χ.). Το Naniwazu, όπως ήταν η παλιά ονομασία του λιμανιού, υπήρξε για αιώνες η βασική είσοδος για επισκέπτες από την Κορέα και την Κίνα. Μπορεί στην ιστορική της πορεία η Οσάκα να μην απέκτησε ποτέ την μεγαλειώδη αίγλη των άλλων αυτοκρατορικών πόλεων, δεν μπορεί όμως κανείς να παραβλέψει το γεγονός πως υπήρξε μία από τις πρώτες πρωτεύουσες της χώρας και για μεγάλο χρονικό διάστημα το σημαντικότερο οικονομικό κέντρο της Ιαπωνίας. Κατά τη διάρκεια της περιόδου Έντο (1603-1867) η πόλη αναπτύχθηκε ταχύτατα. Και φυσικά, πέρα από τον οικονομικό τομέα, δεν υπολείπεται και κουλτούρας, εφόσον είναι στενά συνδεδεμένη με την εξαιρετικά διαδεδομένη στην Ιαπωνία παραδοσιακή τέχνη της ξυλογραφίας και έχει να επιδείξει έντονη καλλιτεχνική ζωή, όπως διαφαίνεται από τα πολυάριθμα θέατρα “Μπουνράκου” και “Καμπούκι”. Η γνωριμία με την Οσάκα ξεκινά πάντα με επίσκεψη στο φημισμένο της Κάστρο, που βρίσκεται στο κέντρο της πόλης και θεωρείται ως ένα από τα διασημότερα και καλύτερα διατηρημένα της Ιαπωνίας. Αν και ουσιαστικά αποτελεί αντίγραφο του πρωτότυπου (το αρχικό κάηκε τρεις φορές στη διάρκεια της ιστορίας του), ακόμα και σήμερα εξακολουθεί να εντυπωσιάζει με τον όγκο του, την εξωτερική διακόσμηση με φύλλα χρυσού και τον καταπράσινο περιβάλλοντα χώρο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1583 από τον Χιντεόσι Τογιοτόμι και ολοκληρώθηκε το 1597.

Σήμερα αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον μουσείο με αξιόλογα εκθέματα ρουχισμού μεσαιωνικών χρόνων, πολεμικών αντικειμένων και αναπαραστάσεων από την καθημερινότητα της σκληρής ζωής των Σαμουράι, ενώ το πάρκο που το περιβάλλει αποτελεί όαση δροσιάς και προσφέρεται για ρομαντικούς περιπάτους.  Η επίσκεψη στον ναό Sumiyoshi-taisha, το πιο φημισμένο Σιντοϊστικό ιερό της Οσάκα, θα μας φέρει σε επαφή με το κεντρικό λατρευτικό κτίριο Sumiyoshi από τα 2000 που υπάρχουν σε ολόκληρη την Ιαπωνία. Εδώ λατρεύονται 3 σπουδαίοι θεοί του Ιαπωνικού πανθέου: ο θεός της θάλασσας, ο θεός της ποίησης και ο θεός-προστάτης του Έθνους. Αφού διατρέξουμε τις κύριες οδικές αρτηρίες του τομέα Minato-ku και μείνουμε έκπληκτοι από την μεταμόρφωση μιας πόλης, πλήρως ισοπεδωμένης κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, θα καταλήξουμε στην περιοχή Ντοτονμπόρι, εκεί όπου κτυπά η εμπορική καρδιά της Οσάκα, με εκατοντάδες καταστήματα, εστιατόρια και έντονη νυχτερινή ζωή. Αφού επισκεφθούμε τη περιοχή της Ουμέντα, με τα υπερμεγέθη φουτουριστικά κτίρια, η ανάβαση στο Umeda Sky Building, το 19ο ψηλότερο οικοδόμημα στην περιφέρεια της Οσάκα που αποτελείται από δύο πύργους των 40 ορόφων, συνδεδεμένων μεταξύ τους που στεγάζει πολλά γραφεία πολυεθνικών εταιρειών και η 360 μοιρών θέα από τον τελευταίο όροφο θα μας κόψει την ανάσα και θα αποκαλύψει αυτό που χαρακτηρίζεται ως “Ιαπωνικό θαύμα”. Δείπνο ή γεύμα  και διανυκτέρευση.

Ημέρα 10η: Οσάκα – Χιροσίμα – Οσάκα (Τρένο-βολίδα)

Επιβιβαζόμαστε και πάλι σήμερα το πρωί στο τρένο-βολίδα με κατεύθυνση την μαρτυρική Χιροσίμα. Την πόλη που οι κάτοικοί της έζησαν την τραγωδία και τον εφιάλτη της ρίψης της ατομικής βόμβας στις τελευταίες μέρες του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά που το ιαπωνικό πείσμα κατάφερε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα να την μεταμορφώσει σε ένα μοντέρνο οικιστικό πρότυπο με πανέμορφα πάρκα, εντυπωσιακά οικοδομήματα, πολυθεματικά μορφωτικά και πολιτιστικά ινστιτούτα και μία άκρως ενδιαφέρουσα αγορά. Φθάνοντας, θα μεταβούμε πρώτα στο ιερό νησί Mιγιαζίμα και την πολυφωτογραφημένη πύλη Ιτσουκουσίμα. Πρόκειται για την πιο χαρακτηριστική θαλάσσια πύλη (Τόρι) της Ιαπωνίας, το απόλυτο σύμβολο της Σιντοϊστικής κουλτούρας. Με ύψος 16,8 μέτρων, κατακόκκινη σαν φωτιά, στέκει περήφανη μέσα στην θάλασσα, ενώ μπορεί να προσεγγιστεί με τα πόδια από την παραλία, ανάλογα βέβαια με το ύψος της στάθμης της παλίρροιας. Η πύλη κατασκευάσθηκε τον 6ο αιώνα και το 1996 καταγράφηκε ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO.Γεύμα σε τοπικό εστιατόριο και επιστροφή στην Χιροσίμα και η ξενάγηση συνεχίζεται στο Πάρκο της Ειρήνης, με το μοναδικό κτίσμα που έμεινε όρθιο, ακριβώς δίπλα στο σημείο που εξερράγη η ατομική βόμβα, το πρωινό της 6ης Αυγούστου του 1945, να στέκει λαβωμένο από τις θλιβερές μνήμες, το κενοτάφιο των χιλιάδων θυμάτων του εφιαλτικού πολέμου, την Αιώνια Φλόγα, την καμπάνα της Ειρήνης και το μουσείο με φωτογραφίες, οπτικοακουστικό υλικό και εκθέματα από την φονική εκείνη μέρα. Μεταφορά στον σιδηροδρομικό σταθμό και επιβίβαση στο τρένο-βολίδα για την Οσάκα.

Ημέρα 11η: Οσάκα – Αθήνα

Μετά το πρωινό μας ελεύθερος χρόνος έως το μεσημέρι όπου θα μεταφερθούμε στο αεροδρόμιο για την πτήση επιστροφής

Ημέρα 12η: Αθήνα

Άφιξη στην Αθήνα/Θεσσαλονίκη.

ΤΙΜΕΣ

ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ

• Αεροπορικά εισιτήρια (οικονομική θέση) με Etihad Airways
• Ξενοδοχεία 4*&5*
• Ημιδιατροφή καθημερινά
• Μεταφορές, μετακινήσεις όπως αναγράφονται στο πρόγραμμα
• Εισόδους κατά τη διάρκεια των ξεναγήσεων σε όλα τα επισκεπτόμενα μέρη σύμφωνα με το πρόγραμμα
• Ασφάλεια αστικής ευθύνης/Φ.Π.Α.
• Ξεναγήσεις από διπλωματούχους ξεναγούς σύμφωνα με το πρόγραμμα
• Έλληνα έμπειρο αρχηγό-συνοδό σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού
• Ταξιδιωτικό φάκελο με χρήσιμες πληροφορίες

ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ

• Ό,τι δεν αναγράφεται ρητά στα προσφερόμενα ή αναγράφεται ως προαιρετικό/προτεινόμενο